متولدِ رمضان

انتهای همان کوچه باغِ پر از شکوفه های سیبِ سبز که عطرشان هر عاقلی را دیوانه و هر دیوانه ای را دیوانه تر می کند، درست کنارِ نهری که دستِ ماه را در دستِ ماهی کوچولوهای عاشق می گذارد و صدایش تک تکِ درختان را مست می کند، دختری متولدِ رمضان با روسریِ آبی و چادری به رنگِ آرامش که نسیم می رقصاندش، خیره به یکی یکدانه ستاره اش که در آسمان دلبری می کند، لبخند می زند :)